Bogi Hermannsson, sýslumaður einhvers staðar fyrir norðan, hringdi dauðskelfdur á lögreglu í morgun og sagði farir sínar ekki sléttar. Svo virðist sem flokkur óánægðra kartöflubænda hafi ruðst inn á heimili hans í þeim tilgangi að '..kenna honum lexíu'.
Kartöflubændur hafa lýst megnri óánægju með hraðan uppgang tómataræktunar á svæðinu og telja að með henni sé vegið að stöðu kartöflunnar og þeim iðnaði sem henni tengist - en Bogi hefur einmitt verið ötull talsmaður þess að loka spilavítum og nektarklúbbum kartöflubænda á svæðinu.
Landi, sígarettur og bensín!
Bestu verðin í bænum!
Valdi sprútt
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.