Lítið hefur farið fyrir Jóhanni Ingimundarsyni undanfarið, en hann öðlaðist heimsfrægð á sínum yngri árum eftir að hann kleif himinhátt baunagras og barðist við risa með góðum árangri.
Jói verður áttræður um helgina og hafa vinir hans af því tilefni ræktað fyrir hann nýtt baunagras sem hann hyggst klífa á afmælisdaginn.
Vinir hans segja ekki veita af að hressa karlinn við en hann hefur átt við slæm bakeymsli að stríða allt frá því hann hjó gamla grasið niður. Þá stakk eiginkona hans af með norskum tannlækni fyrir mörgum árum og hafði á brott með sér bæði gullgæsina og hörpuna.
Robbi!
Þú ert bara andfúll asni.
Bára
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.