Við sölu ríkisbankanna, Lands- og Búnaðarbanka, ganga margar helstu gersemar þjóðarinnar úr eigu ríkisins. Ef hér væri bara um að ræða íslensk málverk, eins og talið var í fyrstu, væri það ekki til að gera veður útaf, en svo er ekki.
Við eftirgrenslan kom í ljós að ýmsir hlutir sem voru í þjóðareign voru vistaðir í geymslum Landsbankans. Má þar nefna múmíur þeirra Halldórs Laxness, Jóhanns Svarfdælings og Jóns Páls Sigmarssonar. Einnig sparieintak af Flateyjarbók, Hólmfríði Karlsdóttur og Sykurmolana.
Stúlka
óskast nú þegar til að annast um heimsþekkt, franskt karlmódel í vikutíma. Frönskukunnátta ekki nauðsyn. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.