Mikil og góð stemning ríkti á uppskeruhátíð bloggara sem haldin var á Broadway fyrir hádegi í dag.
Það var hinn hlédrægi Einar Bernódus Heimisson sem var ótvíræður sigurvegari kvöldsins. Hann var valinn besti bloggarinn fyrir síðuna 'Lífshlaup mitt' og fékk að launum gylltu bloggflautuna. Hann fékk að auki sérstaka viðurkenningu fyrir innihaldsríkustu skrifin.
Einnig voru veitt verðlaun fyrir minnst notuðu tenglana, órökstuddustu skoðunina, dapurlegasta lífernið, lengsta ósamsetta orðið og frumstæðustu greinarmerkjasetninguna.
Í umsögn dómnefndar um Einar segir m.a.: "..Einar er óvenju hnitaður. Maður fyllist einhverri ókennilegri trú á mannlegt eðli þegar maður skoðar dagbókina hans. Hann fangar hið léttvæga í mannssálinni."
Sigurvegarinn vildi ekkert tjá sig um sigurinn utan að þetta væri leið hans til að takast á við fötlun sína, en Einar er ósýnilegur.
Ógæfumenn
Gómsætu sprittkertin komin aftur. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.